همه ما روزهای حساسی را سپری می کنیم؛ در آستانه انتخابی مهم قرار داریم که قرار است با شرکت در آن علاوه بر خلق حماسه ای سیاسی، سکان دار امور کشور را برای 4 سال آینده برگزینیم. در چنین شرایطی یافتن راه و روش مناسب و سلوک متناسب با کار بزرگی که قرار است انجام شود، نیاز به تدبیر و تدبر فراوان دارد.
همانند موارد دیگر مکتب علوی برای راهنمایی انسان ها آموزه های ارزشمند و راهگشایی دارد.اميرمؤمنان علی علیه السلام برای تعیین و تبیین رویکردی که باید در چنین مواقعی داشت، فرمایش بسیار گرانقدری دارند؛ ایشان می فرمایند «سيرتُنا القَصد و سُنتنا الرشد» یعنی سيرت، شيوه و منش ما قصد است. قصد به معناي اقتصاد، اعتدال و ميانه‌روي است.
از این سخن می توان اینگونه نتیجه گرفت که علي‌بن‌ابيطالب علیه السلام در مقام تعريف مکتب علوی تمرکز را بر اعتدال و میانه روی قرار داده است. به این ترتیب رویکرد و منش شیعیان پیرو مکتب علوی باید همواره مقابله با افراط، هم‌زمان مقابله با تفريط باشد.
از سوی دیگر امیرالمؤمنین علی علیه السلام، سنت و مبنای خود را رشد اعلام می کند یعنی در مكتب علوي توقف جايز نيست، چه برسد به عقب‌گرد. ما اگر پيرو علي‌ابن‌ابيطالب هستم، هرروزمان بايد از ديروز بهتر باشد. روشن است که دایره ودامنه رشد فقط در اقتصاد محصور و خلاصه نمی شود. رشد در نگاه مكتب علوی، مفهوم بسيار جامع‌تري دارد به معناي اعتلا و دست‌رسي به مراحل تكاملي كه براي انسان چه در بعد فردي و چه در بعد اجتماعي ديده شده است؛ به معناي راه يافتن است. راهي هست، هدفي هست، مسيري هست براي رسيدن به آن هدف. رشد يعني هدايت به آن مسير.
تدبر در فرمایش مولا نشان می دهد که میان اعتدال و رشد مورد اشاره حضرت علی رابطه ای بسیار جدی و دوسویه برقرار است؛ براي دست‌يابي به رشد مي‌بايد معتدل گام برداشت. رشد با جست و خيزهاي افراطي و تفريطي حاصل نمي‌شود.
بنا بر این راه‌حل مشكلات ما در اين است كه مزاج جامعه معتدل شود. این دقیقا خلاف عملکرد عده ای در لحظات حساسی مانند لحظه انتخاب است که به دنبال اين هستند كه تصميم‌گيري‌ها براساس هيجانات،احساس، نفرت‌ها، ضديت‌ها صورت بگيرد.
آیا تصميمي كه قرار است سرنوشت كشور را برای حدقل 4 سال تعيين كند بايد بر اساس احساسات و هيجانات و شتاب‌زدگي‌ها گرفته شود يا بر مبنای حكمت و تدبير ا و فكر؟
پيامبر اکرم(ص) درپاسخ فردی کهاز ایشان نصیحتی میخواهد، فرموده اند: عاقبت کار را ببین. یعنی بر اساس فرمایش رسول خدا، نتیجه و عاقبت کار در اصل تصمیم برای انجام یا ترک آن کار بسیار نقش دارد ولی متأسفانه بعضي از ما اين جمله را كه مكلف به وظيفه هستيم، مكلف به نتيجه نيستيم، بد فهمیده ایم چرا که در امور اجتماعي، تشخيص وظيفه لازمه‌اش توجه به نتيجه است. در این امور، مصلحت‌انديشي شئون جمعي، جزو وظایف فاعل است.
اکنون نیز ملت ما در پایان یک دوره هشت ساله قرار دارد بنا بر این وظيفه همه دل‌سوزان كشور اين است كه ارزيابي كنند دست‌آورد این 8 سال را تا با تمییز خوب و بد این سال ها در عاقبت انتخابی که در آستانه اش قرار داریم، تدبر کنیم.
فضا در جامعه ما بايد به گونه ای شود كه افراد بتوانند آزادانه و آگاهانه تشریح کنند که نتیجه و پیامد یک جهت‌گيري، 4 سال آینده چه خواهد بود.
بر همین مبنا نیز کارشناسان در اتاق بازرگانی گزارش های مستند دقیقی درمورد شرایط فعلی اقتصاد کشور و آنچه در آینده باید انجام گیرد، تهیه کردند و بر اساس آن گزارش، بیانیه ای تهیه و تدوین شد که به تصویب هیأت نمایندگان نیز رسید. این اقدامات که از جمله وظائف اتاق ایران به عنوان مشاور اقتصادی نظام است همانیبوده که در حد و توان ما بوده است بيش از اين هم از اتاق نبايد توقع داشت. اين‌كه كساني توقع كنند اتاق يا مسؤولان اتاق، جانب‌داري از نامزد خاص كنند، توقع نابه‌جاست. به شأن اتاق و به نقطه اثر اتاق هم آسيب مي‌رساند.
اما اگر فارغ از مصادیق، اتاق بازرگانی و كارشناسان اقتصادي موفق بتوانند با ارائه نظرات کارشناسی و برنامه های عملی به نامزدهای ریاست جمهوری، نوعی اجماع سازی انجام دهند درمورد آنچه هر یک از نامزدها پس از انتخاب باید در پیش بگیرند، بزرگ ترین خدمت به کشور خواهد بود. نفس اين‌كه از مجموعه پيشنهادهايي که یک نهاد کارشناسی مانند اتاق بازرگانی ارائه دهد، بخش عمده ای از آن مورد توافق نامزدهای ریاست جمهوری قرار بگیرد، معنايش اين است كه يك اجماع ملي در همين فرآيند حاصل شده که خود يك ارزش افزوده است.
واقعیت این است که ما فرصت‌هاي انتخاب را بايد تبديل كنيم به فرصت‌هاي وفاق. مي‌بايد فرآيند انتخاب به گونه ای باشد كه فرداي آن، همه كساني‌كه در صحنه بودند، بتوانند دست همكاري بدهند و كمك كنند تا در چنین شرايطي كه كشور ما اين گونه تنها مانده است، خودمان ديگر نبايد خودمان را تنها بگذاريم. فرداي آن روز بايد همه مثل برادر، كنار هم باشند.